شکل گیری بنیان های حقوق بشری از نظر تاریخی مقارن با آغاز سرعت‌گیری چرخش چرخ‌های علوم و فناوری (تکنولوژی) بوده و این دو تاثیرات زیادی بر هم داشته‌اند؛ به طوری که می توان یکی از علل شکل‌گیری قواعد حقوق بشر را پیشرفت های گسترده علمی و فناوری دانست. اما، آنچه در روزگار کنونی موجبات نگرانی را فراهم ساخته احتمال تقابل این دو مقوله می باشد، زیرا هرچند توسعه علمی و صنعتی در برآوردن نیازهای مادی انسان تاثیر گذار می باشد، ولی از سویی خود این امر، مخاطرات جدی بر حیات بشری ایجاد می‌نماید. برای مثال، اگر چه تولید بیشتر رفاه بیشتری برای بشر به ارمغان می آورد ولی از طرفی محیط زیست وی را که از حقوق بشری است به چالش می کشد.
نمایشگاههای بینالمللی اختراعات و نوآوریها مکانی برای عرضه و تجاریسازی اختراعات بشمار میروند. در سالهای اخیر حضور مخترعان و موسسات اعزامکننده ایرانی به اینگونه نمایشگاهها زیاد شده است. با مطالعه دقیق و موشکافانه موضوع در مییابیم که علاوه بر مزایا و منافع این نمایشگاهها، اعزام مخترعان به نمایشگاههای بینالمللی اختراعات با چالش‌ها و مشکلاتی همراه است که در صورت عدم توجه به این موضوع موجب خسران هرچه بیشتر برای کشور و بصورت دقیقتر برای مخترعان خواهد شد. به علت گستردگی موضوع در مقاله حاضر، صرفا موضوع مسائل حقوق مالکیت فکری در ارتباط با نمایشگاههای بینالمللی مورد بررسی و تحلیل قرار میگیرند. لذا در این مقاله ابتدا به چالشهای نمایشگاههای بینالمللی از منظر حقوق مالکیت فکری نگریسته شده و در ادامه معاهدات مربوطه و راهکارهای قانونی برای افزایش ضریب اطمینان در حضور و عرضه اطلاعات در نمایشگاه مورد کنکاش قرار میگیرد.
مجمع جهانی اقتصاد (World Economic Forum) برای اولین بار
در ژانویه سال
۱۹۷۱ شروع
به فعالیت نمود و از آن پس هر سال با نشست مدیران ارشد بزرگترین شرکت‌های بینالمللی،
جمعی از رهبران سیاسی (روسای جمهور، نخست وزیران و ...) و مجموعه‌ای از اصحاب
رسانه در شهر داووس سوئیس به فعالیت خود ادامه می‌هد.